Bekleyen tariflerimden bahsedip duruyordum ya, işte haftasonu biraz daha fazla çalışarak yenilerini ekledim onlara :)) Ama hayır artık bekletmeyeceğim. Bir yerlerden başlamam gerek değil mi?
Yazacak daha çok şeyim var ama, şimdi iç karartmak istemiyorum burada. Yoksa zamanın nasıl çabucak geçtiğinden, hayatın rutininden nasıl usandığımdan, radikal kararlar verip değişiklikler yapmak istediğimden felan bahsedebilirdim. Ama bunlar da kalsın başka postlara..
Şimdi efendim, epeydir aklıma hep kocaman bir profiterol gelirdi. Hatta işi abartıp 8 kişilik pasta boyutunda yapmayı bile düşündüğüm olmuştu. Sonunda bu düşüncemi hayata geçirdim geçenlerde. Ama tabi "Denizciğim, işi fazla fantaziye kaçırıp abartma, yavaş yavaş büyüt, gör önce nasıl sonuçlanır" diyerek kendimi kıstım biraz ve tek kişilik pastalar yapmaya karar verdim.
Bilirsiniz Choux / Şu hamurunu. Profiterol, ekler bu hamurla yapılır. Ben ilk kez denediğimde ortalığı batırmış, yumurta sayısından ürkmüş, kokusundan tiksinmiş ve bir daha yapmaya kalkmam herhalde diyerek bitirmiştim ilişkimizi. Ama annemler buradayken ablamla birlikte hazır profiterollardan yaptık. Hazır olduğuna da bakmayın, tek tek krema sıkma işi sıkıyor ve ortalığı batırıyor. O yüzden büyükçe yapmak daha kolay, pratik bence ;) İşte o zaman epeyce bir çikolatalı sos kalmıştı. Ben de o sosu değerlendirmek için choux hamuru yapıp aklımdaki görüntüyü gerçekleştirmiştim. Güzel de olmuştu ama fotoğrafları çekerken tatlıyı çikolata sosta yüzdürdüğüm için pek paylaşasım gelmemişti. Bu yüzden dün yeniden yaptım ve fotoğrafladım.
Şimdi efendim, neden bu tatlıyı büyük yapalım derseniz şöyle derim,
Birincisi; klasiğin dışına çıkıp farklı sunum yapmış olursunuz,
İkincisi ve en önemlisi; 30-40 tane pufa krema doldurmakla 5-6 taneye krema doldurmak farklı işler. Hele benim gibi sıkma torbası kullanmayı beceremiyor ve duylarınızın yerini bulamıyorsanız.
Bu arada bir sır vereyim, sıkma torbası kullanmayı beceremiyor değilim, sadece her yeri krema olmuş torbaya tekrar krema doldurmak kadar zoruma giden bir iş yok. Batıyor her yer. Torbayla boğuşuyorum resmen. Bileklerime kadar krema bulaşıyor. Cık! Cık!
Ne, siz yapabiliyor musunuz? Yoksa benim beceriksizliğim mi bu? :(
Neyse, kendi aramızda sohbeti bırakıp tarife geçelim öyleyse :)
Kremalı Puf Pasta /Dev Profiterol
Malzemeler
Hamur için
1 cup su
50 gr tereyağı / margarin
1 cup un
2 yumurta
Vanilya
Krema için
1 yemek kaşığı un
3 yemek kaşığı nişasta
1/2 cup tozşeker
1 yumurta sarısı
500 ml süt
Çikolatalı Sos için
2 yemek kaşığı kakao
3 yemek kaşığı tozşeker
1 yemek kaşığı nişasta
2/3 cup su
1/2 cup süt
Yapılışı
- Fotoğrafta olduğu gibi, su ve yağı küçük bir tencerede kaynatın. Yarım paket vanilya ekleyin (gerçek parçacıklı vanilya kullanıyorsanız çok az ekleyin). Unu ekleyin ve tahta kaşıkla topak kalmadan karıştırarak hamur oluşturun. Bu şekilde birkaç dakika karıştırarak pişirin. Geniş, temiz bir tepsiye yayıp soğutun.
- Bu sırada kremayı hazırlayın. Küçük bir tencerede tüm malzemeleri çırpın. Katılaşıp kaynayınca ocaktan alın ve arada karıştırarak soğumaya bırakın.
- Soğuyan hamuru derin bir kaba alın. Önce bir yumurtayı kırın ve mikserle iyice karışıp krema kıvamı alana dek çırpın. Diğer yumurtayı ekleyip aynı şekilde çırpın. Hamuru kaşıkla yağlı kağıt serili tepsiye dökün. Fazla yayılmasınlar diye önce bir kaşık, sonra tepesine yarım kaşık daha koyun. Önceden ısınmış 180 derecelik fırında iyice kabarıp üzerleri kızarıncaya dek pişirin.
- Onlar pişerken sos malzemelerini küçük bir sütlüğe alıp tel çırpıcı ile çırpın. Koyulaşıp kaynayınca ocaktan alın ve arada karıştırarak soğutun.
- Gerisi aynı fotoğraflardaki gibi, hamurun bir kısmını kesin, içine 2-3 kaşık krema doldurun, tabağa yerleştirin ve sosunu dökün. Üzerini istediğiniz gibi fındık, fıstıkla süsleyip servis edin.
Görüşürüz.
Harika görünüyor, çok denenesi bir tarif. Gene yıllar önce 'kusur kalmayayım sendromu' yaşarken denemiştim. Krema torbası yerine krema sıkacağı kullanmıştım ve heryer batmıştı aynı tarif ettiğiniz gibi. Bir de 180 dereceden daha düşük bir ısıda fırının kapağı 2-3 cm aralık şekilde pişirdiğimi hatırlıyorum. Tabi bunun boyutla da alakası vardır mutlaka.
YanıtlaSilAh şimdi siz bahsedince hatırladım, ben de ilk denememde öyle pişirmiştim sanırım. Neden acaba..
SilSonradan daha küçüklerini de yaptım ama hep kapalıydı fırın kapağı. Sönmesin diye midir bilemedim. Ama kapalıyken de bişey olmuyor ben test etmiş oldum :D
Yapmasını ,yemesini en sevdiğimm pasta..ellerinize sağlık..
YanıtlaSilSevilmez mi, çok teşekkürler.
SilDenizcim profiterol deyince bizim evde akan sular bi duruyor önce :) Bi keresinde ne oldu biliyo musun.Ben kremaları hazırlayana kadar kızlarım pişen profiterolleri bi güzel mideye indirdiler ve misafir de gelecek ben de kalakaldım tabii :) sonra hemen bi daha hazırladım ama halimi görmen lazımdı.Ben görmeden gidip gelip yemişler :) kremasız hali bile böyle yeniyorken bi de kremalısını düşün yanii.Bu büyük yapma fikri çok hoşuma gitti.Bi daha ki sefere kızlarıma özel olarak böyle hazırlayacağım :) Ellerine sağlık gülüm.
YanıtlaSilOyy ben de onları yerim :) Umarım beğenirler böylesini de.
SilTeşekkürler uğradığın için.
Sevgiler.
Deniiiiiiiiizzzzz ayyy çok pufidik olmuş bu profiterol:):) Bayıldım. Harika valla afiyetler olsun. Yeni döndük Türkiye'den. Hala yorgun ve bezginim. Blog sayfamdaki yorumunu da ancak cevapladım. Şimdi de hemen soluğu sende aldım ve bu güzel dev pufu gördüm. Çok özlemiştim ben de profiterol'ü gidince hemen ilk iş yedim ama görme her yerim çikolata ola ola yedim canavar gibi:) Evde yapmayı istiyorum aslında hep ama bir türlü girmedim o işe neden bilmem, gözüm korktu sanırım. Ama dediğin gibi mini minilerin içlerini doldurmaktansa bu kocaman benim de işime geldi doğrusu. Bakalım biraz alışma dönemini atlatayım yemek yapma moduna gireyim bu tarifi kesin deneyeceğim:) Özlemişim yazılarını okumayı ve sana yazmayı, ohh biraz kendime geldim. Hadi bakalım ben diğer yazılarını okumaya gidiyorum:)
YanıtlaSilKocaman öpüyorum, sevgilerimle
Evine hoş geldin öyleyse :) Bol bol hasret giderebilmişsindir umarım sevdiklerinle.
SilHemen bloğuna geçip okuyacağım cevabını. Ben de pek sık uğrayamadım sen yokken.
Dışarıdaki profiterolleri de çok seviyorum. Çikolata sosuna çok önem veriyorum aslında. Özsüt'ün sosu en sevdiğim mmmmmm nefis oluyor. Bayıla bayıla yiyorum valla. Bir dahakine sosumu da geliştirmeye çalışayım :D
Ben de özlemişim seninle yazışmayı. Yazılarını da elbette.
Sevgiler, öpüyorum ben de.