22 Şubat 2013 Cuma

Ev

Merhabalar,
Birisi bir önceki yazıyı sonlandırırken "yarın görüşürüz" mü demişti?
İnanmazsınız ama üç gündür kıvranıyorum yazı yazacağım diye. Ne yapsam, ne etsem diye düşünürken bugün boşverdim ve yazmaya karar verdim. Taşınacağız diyip duruyorum ama bunun da hiç bana göre olmadığını biliyorum.
Geçen yazımda göçebe hayattan bahsetmiştim. Neden öyle söylediğimi düşünenler oldu mu bilmiyorum ama ben konuşmak istiyorum sanırım.
Bilenler bilir, ben ablamla beraber yaşıyorum. Senelerdir aynı evi paylaşıyoruz. Üniversiteden sonra abim de, ben de onun yanına yerleştik. Hiç sormadık seninle yaşayabilir miyiz diye. Gayet normal bir şekilde aldık valizlerimizi elimize, geldik, yerleştik onun evine. O da hiç sormadı ey ahali ne olacak bu iş diye. Sanki bu çoook önceleri kararlaştırılmış gibi herkes gayet uyumluydu bu konuda. Ben o zamanlar okulu yeni bitirmiştim ve henüz iş aramaya koyulmamıştım. Ne kadar ertelersem o kadar iyiydi çünkü benim için. Çok sonraları bir iş bulup çalışmaya başladım.
Gel zaman git zaman birlikte yaşamanın verdiği zorluklarla tartışmalar, ufak krizler yaşanmaya başladı. Abim evlendi gitti, kaldık biz başbaşa. Aynı evin içerisinde iki inatçı ve birbirinden farklı karakter, zaten sıkıntıların kaynağıydı. O, benim rahatlığımı kaldıramadı, ben de onun aşırı stresli ve kontrolcü tarzını.. En sonunda, zeminini ufak şeylerin oluşturduğu, ama konuşulmaya konuşulmaya bir yığına dönüşen sorunlar nedeniyle büyük bir kavga yaşadık. Kavga sırasında söylenen sözler hem onu hem beni kırdı ve ben evi terk ettim. Daha fazla onunla aynı ortamda yaşamak ve onu görmek istemedim. O da beni istememiş olacak ki, bir adım görmedim. Haftasonunu başka yerlerde, kuzenimde kalarak geçirdim. Bu sırada kendi başıma yaşamak için kararlar veriyor ve ev arıyordum bir yandan.
Neyse sonuç olarak konuştuk (daha çok tartıştık diyelim) ve döndüm eve.
Hala konuşmuyoruz birbirimizle o ayrı tabi. Taşınacağız haftasonu ama bunun hakkında bile konuşmuyoruz.
Şimdi bütün bunları anlattıktan sonra şundan bahsetmek istiyorum; yaşanan onca şeyden sonra (detay vermiyorum çok sıkmamak ve uzatmamak için) neden o eve geri döndüm?
Dışarıda tek başıma yapamamaktan mı korktum? Hayır.
Hatalı olduğumu düşündüğüm için mi döndüm? Hayır.
Küs kalmak istemediğimden uzatmamayı mı seçtim? Hayır.

Evimden ayrı kalamadım. Kendimi ait hissettiğim yerden ayrı kalamadım.
Bazı insanlar için ortam farketmez, her yerde rahat hissederler kendilerini. Ben öyle değilim. Alıştığım eşyaların düzeninin değişmesinden bile hoşlanmam. Bana göre değildir zırt pırt bir odadaki eşyaların yerini değiştirmek.
Hoş, şimdi rahat mıyım evimde? Hayır. Huzursuzum. Ama umudum yeni evde.

Hasılı, ev dediğin kolay değişmiyor..

14 yorum:

  1. yeni ev heyecanı farklı duygular yaşatır insanda, gönlünüze göre bir yer bulursunuz umarım.
    Ama huzursuzum demişsiniz ya umudunuz yeni evde de olsa huzursuzluğunuzu geçirmez. Bahsetmişsiniz ya aranızdaki huzursuzluktan, işte ben oraya takıldım, siz çok cici bir insansınız, ablanız da öyle eminim, kardeşler arasındaki huzursuzluklar beni çok üzer, küs kalmayın ne olur, kardeşlik hiç bir yerde bulamayacağınız bir nimettir, iyi olun, aklınız birbirinizde kalmasın, huzur budur aslında...ablanız var ki benim çok hayal ettiğim birşeydir, ablam olmasını çok isterdim...
    gönlünüzden geçenleri gerçekleştirebilmeniz dileklerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim de korkum huzursuzluğumun geçmemesi. Ben de düşünemem aslında kardeşler arasındaki uzun süreli kırgınlıkları. Dediğiniz gibi kardeşlik bambaşka birşey. Ama bazen kızgınlık öne geçebiliyor. Aşılmasını ümid ediyorum ben de. Teşekkür ederim güzel sözleriniz için.

      Sil
  2. umarım yeni ev ablana da sana da mutluluk verir,aradaki sorunları aşarsınız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Mehtap. Umarım güzel olur herşey.

      Sil
  3. Denizcim,insanlar aynı karakterde,anlayışlı,pamuk şeker gibi bile olsalar uzun süre bir arada yaşanılınca,hakikaten bazı şeyler yolunda gitmeyebiliyor.
    Hayırlısı ne diyelim.
    Umarım yeni evinde herşey gönlünce olsun,sana yepyeni umutlar,sonsuz mutluluklar getirsin evin.
    Muhabbetle canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru diyorsun canım. Beraber yaşamak bir zaman sonra sorunlar doğurabiliyor. Önemli olan aşabilmek. Teşekkür ediyorum güzel dileklerin için.

      Sil
  4. ah denizcim.yazını okuyunca çok üzüldüm.yapmayın böyle yaa.ablanın kıymetini bil.allttan olan sen ol.Müslümanın küslüğü mendil kuruyana kadarmış ki o senin ablan.Hem senden büyük.kızarım hıııı.Keşke benim de ablam olsaydı da yeter ki küsseydi.alırdım ben onun gönlünü.Anlıyosun di mi canım.Hadi yanağına bi öpücük kondur,birazcık gıdıkla,bak nasıl her şey değişecek.Yeni eve mutlu gidin.sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Dediğin gibi bende de mendil kuruyana kadar küslük. Beceremediğim birşeydir. Sadece kırgınlık var biraz. Zamana bırakıyoruz sanırım ikimiz de. Üzülme sen, düzelir bizde herşey :) Sevgilerimle.

      Sil
  5. Canım yazını başlığını okuduğumda yeni bir ev alıp oraya taşınacağını düşünmüştüm ama devamını okuyunca üzüldüm, evet belli bir yaştan kişilikler oluşuyor herkezin kendine göre kuralları oluyor kardeş kardeşe bile olsa çocukluktaki gibi kardeş olunamıyor. Ama küslük ayrı bir şey bence küs kalmayın barışın küsmek çok daha üzücü...Sevgiler..

    YanıtlaSil
  6. okudum kaldim öylece .
    nasil yorumyapilir ne denir bilemedim simdi .
    huzursuzluk kötüdür lakin kardes arasinda uzun süreli olmamali
    olaylara bakis acimiz sonucunu belirler yavrum
    karsimizdaki kisinin yerine koyarsak kendimizi sorunu kesfederiz
    lakin seytani sevindirmemek lazim
    o söyle diyorsa tersini yapmak lazim
    et tirnaktan ayrilmaz
    ya vedud

    YanıtlaSil
  7. Cok cikmazda kalmissin gercekten:(cok huzur bozucu haklisin.Hic belli olmaz yeni ev sihirli bi degnek gibi dokunur belki size..Sen sadece zamana birak bence.Ilerde neydi yahu bizim o hallerimiz dersiniz belki umarimda oyle olur.Seni cok Iyi anliyorum bende tipki buna benzer seyler yasadim abimle hatta hala yasiyorum.Neyse cook uzattim.Iyi bak kendine

    YanıtlaSil
  8. Yeni ev, yeni şans diyelim sevgili Deniz, yaşadıkların hepimize çok uzak hadiseler deil, bir arada yaşamak gerçekten zor bu her kim olursa olsun, özverinin ve sabrın top yaptığı duygu durumları gerektiriyor.
    Dilerim herşey en kısa zamanda yoluna girer :)
    Sevgiler, huzurlu günler...

    YanıtlaSil
  9. Kardeş sevgisi her zaman özlem duyduğum bir kavram .Olsaydı sanırım el üstünde tutardım.Eminim sizlerde birbirinizi çok seviyorsunuz .Beraberliğinizin bir arada olmanızın kıymetini bilin derim haddim olmayarak.Bazı değerlerin kıymeti yokluğunda inanın çok biliniyor ve aranıyor.Sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. Canım, ne güzel anlatmışsın. Dertleşir gibi, konuşur gibi anlatmışsın.
    Ev ortamında yeri gelir eşinle bile ters düşebilirsin.
    Seni anlıyorum aslında.
    Ben de düzenime çok bağımlı biriyimdir. Kolay kolay düzen dğiştiremem ama ev değişince yeni bir düzen ve yeni bir heyecan oluyor.
    Kolaylıklar dilerim sana canım...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil

Tasarım:Sawako Kuronuma