Heyecanlıyım :)

Herkese merhaba. Çok, çok heyecanlıyım bu aralar. Ailemize minicik birinin katılacak olmasının verdiği bir heyecan.
Ailenin en küçük çocuğu, sonbeşiği olarak benden epey büyük kardeşlerim var. Bu yüzden ben de çok küçük yaşta teyze oldum. İlk yeğenim doğduğunda henüz 10 yaşındaydım. İlk torun olduğu için çok kıymetliydi. Tüm ilgi ona kaydığı için de çok kıskanmıştım. Tabi o zamanlar oyun derdinde olduğumdan pek heyecanım yoktu ablamın hamileliğinde. Diğer yeğenlerimde de ya küçük olduğumdan ya da büyüyünce ayrı şehirlere düştüğümüzden yolculuklarına pek tanıklık edemedim. Ama hepsinin yeri her zaman ayrı oldu benim için.
Şimdi ise apayrı bir heyecanın içerisindeyim. Sanki kendi çocuğum olacakmış gibi sabırsızlanıyorum ve heyecanlanıyorum. Sanırım bu biraz da yaşımdan ve artık yavaş da olsa evlilik ve çocuk fikrinin ilgimi çekmeye başlamasından kaynaklanıyor. Tabi daha çoooook var bunlar için :)
Artık gün sayıyoruz. Geçenlerde bebek için yaptığımız şeker sepetini yayınlamıştım. Bu sefer de odasının kapısı için bir süs yaptık. Ablamın aklına gelen şirin bir pano. Ben de düşünüyordum bir kapı çelengi yapmayı. Ama değişiklik olsun diye böyle bir çerçeve hazırladık.