Bayramın üçüncü günü Üsküdar'a, balık tutmaya gittim abimle. Geceden karar vermiştik çıkmaya. Sabah yağmur olacağı aklımızın ucundan geçmemişti. Ama yağan yağmur caydıramadı bizi. Aldık şemsiyemizi çıktık. İlk kez sabahın o saatinde sokaklarda dolaştığım için biraz heyecanlıydım. Etraf karanlık, hiç kimse düşmemiş yollara henüz. Tek tük geçen arabalar, bir azalıp bir çoğalan yağmur ve karşı yakanın manzarası.
Ben fotoğraf çekiyorum, abim oltasını atıyor, çekiyor. Böyle geçen birkaç saatten sonra abim oltasını tekrar attı. Ama bu sefer bir farklılık vardı. Abim oltasını attığı anda alçaktan uçan bir martı misinaya takılmıştı. Hemen farkettik durumu ve yavaşça çekmeye başladık, ama biz çektikçe hayvan suda çırpınıyordu. Telaşlandık tabi ölecek diye. Misinanın bir yerlerini kesmesinden korktuk. Ama abim aldığında hiç bir yerine zarar gelmediğini, sadece misinanın boynuna ve kanadına dolandığını gördük. Yavaşça kurtardık onu misinadan. Ama martının da öyle bir bakışı vardı ki "abi bu ilk değil yaa" der gibiydi. Bişey olmamıştı iyiki. Yoksa çok üzülürdük.
Denizcim harika kareler o kadar özlemişimki canım İstanbul'umu öpüyorum...
YanıtlaSilmartı dan başka bişey tuttunuz mu onu merak ettim ben::))
YanıtlaSil